INTRO : Dm|Am|BbC|F
BbC|AmDm|BbC|F
ความDmฮักของเฮาสอง แห่งมองAmกะแห่งไกล
มันBbผิดแม่นบ่ที่Cเฮาพ้อกัน F
ความDmสัมพันธ์เทื่อนี้ มันคือบ่มีAmวี่แวว
มันBbจบลงแล้วCเรื่องน้องกับอ้าย F
แต่อ้Dmายกะฮู้ ว่าเฮาAmนั้นโคตรฮักกัน
แต่คBbวามจริงนั้น มันเป็นไปบ่ได้เCลย
ภาAmวนา ให้ปาDmฏิหาริCย์มีจBbริง Am
แต่ทุGmกสิ่งถืกกำหนดไว้..C อย่าฝืนเลย
ฮักผิดเวลาBb มันเป็นธรรมดาC
ที่น้องต้องหย่างจากDmไป
ต่อให้มีความสุขส่ำใด๋ Bb
น้องต้องฝืนหัวใจ Cบ่ให้ฮักอ้าย F
ฮู้โตว่BbามาทีหลังC แต่กะยังAmบ่ห้ามหัวใจ Dm
กะสมควรBbที่ต้องหย่างจากไป C
สมควรBbที่ต้องตัดใจ..C ฝืนไปกะส่ำนั้นF
INSTRU : BbC|Dm|BbC|F
BbC|AmDm|BbC|FC
ภาAmวนา ให้ปาDmฏิหาริCย์มีจBbริง Am
แต่ทุGmกสิ่งถืกกำหนดไว้..C อย่าฝืนเลย
ฮักผิดเวลาBb มันเป็นธรรมดาC
ที่น้องต้องหย่างจากDmไป
ต่อให้มีความสุขส่ำใด๋ Bb
น้องต้องฝืนหัวใจ Cบ่ให้ฮักอ้าย F
ฮู้โตว่BbามาทีหลังC แต่กะยังAmบ่ห้ามหัวใจ Dm
กะสมควรBbที่ต้องหย่างจากไป C
สมควรBbที่ต้องตัดใจ..C
ฮักผิดเวลาBb มันเป็นธรรมดาC โอ้วว.. โอย..Dm
ต่อให้มีความสุขส่ำใด๋ Bb
น้องต้องฝืนหัวใจ Cบ่ให้ฮักอ้าย F
ฮู้โตว่BbามาทีหลังC แต่กะยังAmบ่ห้ามหัวใจ..Bb
กะสมควรGmที่ต้องหย่างจากไป C
สมควรBbที่ต้องตัดใจ..C
สมควรBbที่บ่เหลือใคร..C ฝืนไปกะส่ำนั้นF
INSTRU : BbC|AmDm|BbC|F