INTRO : Em|Am|CD|GD
อะแหรง อะแหรงEm นามแฝงDที่คนเรียกฉันEm
เด็กหนุ่มสุรินทร์ตัวดำG รูปธรรม นามธรรมDไม่ได้รับเชิญG
เซราะกราวตรงไหนEm มอไซค์เก่าเก่าก็ดีกว่าเดินAm
วันวันไม่เคยพกเงินGกระเทินกระเทินDมะยมเหล้าขาวG D
เกิดมากับดินEm ซังเคิร ตุมตรีงD ไม่เคยได้เล็มEm
มีแต่ได้กินเต็มเต็มG จิมเกลือเค็มเค็Dมตามไร่ตามนาG G7
นานนานจะเคยEmกินเคเอฟซีหรือกินพิซซ่าAm
ต้องไปรับจ้างดำนาG ทำเพื่อพิซซ่าDตั้งห้าหกวันG G7
* โอ้สาวC.. เนียงก็เDขมาเหมือนกันG
ไม่เห็นจะขาวกว่าฉันEmสายตาเธอนั้นDมองฉันเหมือนGควาย
หนุ่มกทมEm. ไม่เห็นจะหล่อกว่าพี่ตรงไหนAm
ไม่รู้มีดีอะไรเGธอจึงมอบใจไDปให้กับเขาG G7
** พี่จึCง.. มอบใจใDห้กับเหล้าGขาว
หยิบแก้วร้าวร้าวCค่อยค่อยรินเหล้าDแล้วสาดลงคอG
แกล้มใจอักเสบEm เพราะหนุ่มกรุงเทพฯ เด็กกทม.Am
มุเมิดบรอ บรอเGนียงเดินเคลียคลอDเป็นวรรคเป็นเวรG D
INSTRU : EmD|Em|GD|G
C|Am|GD|GG7
( ซ้ำ * , ** )
อะแหรง อะแหรงEm กันตร๊ะกันแตรงDเหมือนฟ้าแกล้งทำEm
ให้รูปไม่หล่อแถมยังตัวดำG รักสาวก็ช้ำDหัวใจเรื่อยGมา
ตุมตรีง ซังเคิรEm ไม่เคยมีค่า ไม่มีราคาAm
ประโยชน์สูงสุดแค่แกล้มสุราG ประชดชีวาD หนุ่มนาสุรินทGร์ D
ตุมตรีง ซังเคิรEm มันไม่มีค่า ไม่มีราคาAm
ประโยชน์สูงสุดแค่แกล้มสุราG ประชดชีวาD หนุ่มนาสุรินทร์
INSTRU : GD|Em|Em