INTRO : Em|Em|D|D|Em|Em
ออกEmเดินจากบ้านสู่เมืองฟ้า
สู่เมืองเทวาเมืองบางกอกD
เดินทางเดียวดายจากบ้านนอ
มาเล่ามาเรียนมาศึกษา Em
เจอEmะคนทั้งแบบนี้แบบนั้น
เจอะทั้งแมงวันทั้งจิ้งจอกD
เจอะทั้งคนดีคนกลับกลอก
คนหวังปอกลอกมีมากมายEm
ตั้งEmใจร่ำเรียนทุกค่ำเช้า
ถึงหนักถึงเบาไม่ร้องบอกD
อยู่ไปวันๆเหมือนมีปลอก
ลากคอให้เดินตามทางEm
ชี้ใEmห้ฉันเดินไปทางไหน
จะเร่งรีบไปตามคุณบอกD
หัวใจเฉื่อยชาแต่ช้ำชอก
แตกหักยับเยิน ป่น ปี้..Em
ชี้ใEmห้ฉันเขียนฉันรีบเขียน
ชี้ให้ฉันเรียนให้ฉันสอบD
แข่งขันกันไปหลายรอบ
เหมือนเลือกเอาหมาพันธุ์ดี Em
ทำEmเพื่อหนทางที่วาดหวัง
รีดเค้นพลังพุ่งพวยออกD
ก็ตามประสาคนจนตรอก
หวังงานทำเงินเลี้ยงครอบครัวEm
จวบEmจนฉันจบการศึกษา
รับใบปริญญาที่ฉันชอบD
สุขใจแค่ไหนไม่ต้องบอก
ยิ้มพลางเดินพลางสบายดี Em
รีบEmเดินย้ำต๊อกหางานD
ความสุขชื่นบานที่เคยมี Em
เริ่มหดเริ่มหายลงทุกที D
ไม่มี ไม่มี ไม่มีงาน Em
รับEmคน 15 คนทำงาน D
เด็กฝากเด็กท่านเอา 1 โหลEm
ที่เหลือหมื่นพันร้องไห้โฮ D
ระบบทางแก้ไม่มี..
INSTRU : Em|Em|D|Em
Em|D|Em|Em
หลายEmที่หลายแห่งคนทำงาน
เช้าชามเย็นชาม 2 ขั้นปี D
แต่คนขยันทำงานดี
ไม่มี ไม่มี ไม่มองมาEm
อย่างEmงี้เมื่อไหร่บ้านเมืองไทย D
เจริญก้าวไปทัดเทียมทันEm
นานาประเทศดังคำขวัญD
เขียนเอาไว้สวยดี Em
อุตEmส่าห์ร่ำเรียนมาแทบตายD
แต่ผลสุดท้ายต้องตกงานEm
หมดเงินหมดแรงอยู่ตั้งนานD
วิมานมาพังไร้ชิ้นดี Em
INSTRU : Em|D|D|Em|Em
แม่จ๋Emา.. ลูกกลับมาแนบเนา
กลับสู่บ้านเราด้วยช้ำชอกD
ทุ่มเทกายใจให้บ้านนอก
หลังถูกจับขังหลายปี Em
แม่จ๋Emา.. ลูกกลับมาแนบเนา
กลับสู่บ้านเราด้วยช้ำชอกD
ทุ่มเทกายใจให้บ้านนอก
หลังถูกจับขังหลายปี Em
