INTRO : A|C#m |Bm|A
D|C#m |Bm|E
คอยBmอยู่เคียงข้างกันเสมอE
และBmเป็นเธอคนเดิมเสมอE.. ทุกเวลา
คอยBmอยู่เคียงข้างกันเสมอE
และBmเป็นเธอคนเดิมเสมอE.. ทุกเวลา
เมื่อชีวิตA หลายคนเกิดมาต้นทุนไม่เท่ากัน
ตัวผมC#mชีวิตติดลบ เลยเริ่มจากงานที่มีเขม่าควัน
คำDว่าลูกเมียน้อย ตามหลอกหลอนมันแสนจะบัดซบ
ตั้งแต่อC#7ายุ 12 คำในสมองคือไร้อนาคต
ท้อAก็อดอยาก หากไม่ทำก็อดตาย
สู้กัC#mบความลำบาก บางครั้งอยากมีนางฟ้าปรากฏกาย
เป่าDความเหนื่อยความท้อทั้งสิ้น ทั้งมวลจงกลับไป
ก่อนที่เอนตัวC#7ด้วยความเหนื่อยล้า
ฉันภาวนาก่อนฉันจะหลับไป
ต้องตื่นF#mขึ้นมาอีก เช้านี้ต้องตื่นอีกแล้วสิ
ต้องพบEสังคมหน้ากาก
ฆ่าน้องฟ้องนายขายเพื่อนอีกแล้วสิ
พบDความวุ่นวาย ใหญ่กินเล็กเส้นอีกแล้วสิ
ให้C#7ทำไงได้ ครอบครัวกูพังหมดแล้วนิ
มันF#mเหนื่อยเหลือเกิน แต่กูไม่อาจจะปลง
ทำได้แEค่หลับตา ยามแสงอาทิตอัสดง
รู้ว่Dาความสบาย มันไม่ได้เกิดมาเพื่อข้า
แม้ร่างกายC#7กูหลับไหล ในนิทรายังคงละเมอว่า
หนียัF#mงไงก็หนีไม่พ้น ทุรายทุรนก็เจออีก
หนีใEห้ตายก็หนีไม่พ้น แต่มารผจญก็มาอีก
สุดท้ายDไม่พ้นอุตส่าห์อดทน ทุรายทุรนก็โดนอีก
สุดท้ายC#7ไม่พ้นกัดฟัน ดิ้นรนแทบตายยังโดนอีก
หลีกF#mหนีไม่พ้น ไม่หลงทางE
ไอ้ทางเก่าซ้ำDๆ ไม่พ้นเดิมเดิมA
จากF#mเช้าจนค่ำ ย่ำอีกวันE ขวนขวาย
หากินDทำงาน รับใช้ใครAหนอ
หัวDใจร่ำมันร้องว่าเหนื่อยเหลือหลาย
เจ้านายA.. เจ้าขา.. มีแDต่เธอสม่ำเสมอ
ถึงซ้ำเติมAหัวใจไม่เคยF#mว่า
คอยBmอยู่เคียงข้างกันเสมอE
และBmเป็นเธอคนเดิมเสมอE.. ทุกเวลา
ดาวAโลกกว้างใหญ่ ผู้คนมากมายช่างวุ่นวาย
ขายแรงเหมือนกับC#mเครื่องจักร
ที่ต้องดิ้นรน ถึงท้อต้องทนไหว
กลับบ้านมาเจอDลูกเมียโอบกอด และคอยให้กำลังใจ
ถึงท้อจะสู้ต่C#7อไป ถึงอยากแค่ไหนกูพร้อมจะทำ
กูใช้น้ำAตาเป็นหมึกมาแต่งเป็นเพลงให้คนฟัง
กูพูดแล้วทำC#mไม่สนหรอกคำคน ที่เขาพูดกัน
มีคำพูดDอยู่เต็มหู ทั้งดูถูกและแดกดัน
แต่ทั้งชีวิตC#7ของกู มันผ่านอะไรเป็นร้อยเป็นพัน
จากF#mบ้านมาไกล ไม่รู้ชีวิตข้างหน้าจะเป็นอย่างไร
กูบEอกตัวเองเสมอว่าห้ามเหนื่อย และห้ามตาย
กูไDม่คิดจะถอดใจ ไม่ต้องถามกูทำเพื่อใคร
นั้นก็คือลูกเมียC#7ของกู ที่เป็นดั่งแก้วตาและดวงใจ
ตั้งF#mชื่อว่าเจ้าเหนือ
พ่ออยากให้เจ้านั้นเหนือกว่าใคร
ถึงแม้ปEากกัดตีนทีบ แต่พ่อจะสู้มันต่อไป
ขอบDคุณที่อยู่ด้วยกันเสอมา
ไม่ว่าจะทุกข์C#7หรือว่าจะสุข ในยามที่ฉันมีน้ำตา
หนียัF#mงไงก็หนีไม่พ้น ทุรายทุรนก็เจออีก
หนีใEห้ตายก็หนีไม่พ้น แต่มารผจญก็มาอีก
สุดท้ายDไม่พ้นอุตส่าห์อดทน ทุรายทุรนก็โดนอีก
สุดท้ายC#7ไม่พ้นกัดฟัน ดิ้นรนแทบตายยังโดนอีก
หัวDใจร่ำมันร้องว่าเหนื่อยเหลือหลาย
เจ้านายA.. เจ้าขา.. มีแDต่เธอสม่ำเสมอ
ถึงซ้ำเติมAหัวใจไม่เคยF#mว่า
คอยBmอยู่เคียงข้างกันเสมอE
และBmเป็นเธอคนเดิมเสมอE.. ทุกเวลา
คอยBmอยู่เคียงข้างกันเสมอE
และBmเป็นเธอคนเดิมเสมอE.. ทุกเวลา
